گیربکس صنعتی چیست؟

 به زبان ساده گیربکس صنعتی ابزاری است که برای انتقال و افزایش قدرت یا تنظیم توان مورد نیاز دستگاه های صنعتی با کاهش یا افزایش گشتاور استفاده می شود. با افزایش سرعت، گشتاور کاهش می یابد و با کاهش سرعت، گشتاور افزایش می یابد. همچنین می توان از آن برای تغییر جهت دوره استفاده کرد. به عبارت دیگر رسالت گیربکس صنعتی گرفتن انرژی از منبع خود (موتور الکتریکی) و انتقال این نیرو به میزان لازم به مصرف کننده انرژی است. انواع گیربکس صنعتی برای مصارف متعددی استفاده می شود. از جمله صنایع دفاعی، غذایی، شیمیایی، مس، فولاد، سیمان، نفت، گاز، پتروشیمی، کاشی و سرامیک و غیره. از گیربکس های صنعتی در آسانسور، جرثقیل، قرقره و اهرم نیز استفاده می شود.

گیربکس های صنعتی به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند که در ادامه به آن ها می پردازیم: با صنایع گیربکس پولادین پارت همراه باشید.

کاهنده صنعتی

کاهنده های صنعتی بین موتور و قطعات متحرک قرار می گیرند و با کاهش سرعت موتور الکتریکی، گشتاور و سرعت تولید مورد نیاز را تامین می کنند. در تولید این نوع گیربکس صنعتی شاهد سرعت کم و قدرت بالا هستیم.

جعبه اضافی

گیربکس های صنعتی فزاینده مانند گیربکس های کاهشی بین موتور و محرک قرار می گیرند، اما در این نوع گیربکس ها با افزایش دور موتور الکتریکی، گشتاور و سرعت خروجی مورد نیاز تامین می شود و در نتیجه معمولا توان کمتری وجود دارد. و بیشتر سرعت در برخی از صنایع به ویژه صنایع نیروگاهی، صنایع پالایش نفت و صنایع پتروشیمی نیاز به گیربکس های صنعتی با دورهای بالا می باشد و در این موارد از این نوع گیربکس صنعتی استفاده می شود.

در ضمن گیربکس های صنعتی بر اساس نحوه نصب دنده ها به 4 نوع گیربکس حلزونی، گیربکس حلزونی، گیربکس خورشیدی و گیربکس صنعتی خاص تقسیم بندی می شوند که در ادامه به آن ها می پردازیم. گیربکس های حلزونی صنعتی و گیربکس های صنعتی حلزونی معمولاً دارای ضریب تبدیل خاصی هستند، برای دستیابی به تبدیل های بالاتر (دورهای کمتر)، می توان دو گیربکس صنعتی را با هم ترکیب کرد، این کار را می توان با تغییر نسبت لایه یا افزودن لایه ها در گیربکس خورشیدی انجام داد. دور لازم تمام شده است.

نحوه کار گیربکس

گیربکس ماشینی است که برای انتقال انرژی مکانیکی از منبع تولید برق به مصرف کننده و همچنین تامین گشتاور و سرعت چرخش مورد نیاز مصرف کننده استفاده می شود. گیربکس در اصل یک وسیله واسط بین منبع نیرو و مصرف کننده برق است که باعث ایجاد انعطاف بین منبع قدرت و مصرف کننده می شود.

با توجه به هماهنگی گشتاور و سرعت چرخش منبع تغذیه با کاربر، این هماهنگی نیاز به ماشینی دارد که بتوان آن را به عنوان واسطه ای نصب کرد که بتواند این تقاضا را برآورده کند که گیربکس نامیده می شود.
برای خرید گیربکس کلیک کنید.
ماشین های ساده وسایلی هستند که بدون تغییر اندازه کار را ساده می کنند یا به عبارت دیگر وسایلی هستند که افراد را قادر می سازند اجسام سنگین را با قدرت کمتر جابجا کنند: اهرم، قرقره، چرخ دنده و غیره. برخی از عوامل موثر در کار در زیر ذکر شده است:

کار (W): هر گاه نقطه برخورد یک نیرو تغییر مکان دهد، کار انجام شده گفته می شود. بنابراین دو عامل نیرو (F) و جابجایی (d) برای انجام کار مورد نیاز است.

W = F × D (کار)

گشتاور (τ) : نیرویی که می خواهد قسمت را حول محور بچرخاند در قسمت مورد نظر گشتاور ایجاد می کند.

نیرو (F): نیرو عاملی است که باعث حرکت، تغییر حرکت یا تغییر شکل در اجسام می شود. اجسام و قطعات مختلف ماشین می توانند به طور همزمان تحت تأثیر نیروهای مختلفی قرار گیرند که میزان، جهت و تأثیر آنها متفاوت است. در چنین مواردی از ترکیب آنها نیرویی معادل به دست می آورند که به تنهایی می تواند تأثیر همه نیروها را داشته باشد که به آن نیرو نیروی بریند می گویند.

با توجه به اینکه مقدار کار (W) نیز از حاصل ضرب مقدار انرژی در تغییر موقعیت به دست می آید، گشتاور و کار می توانند واحد مشترک N.M داشته باشند، اما باید توجه داشت که بزرگی آنها برابر نیست. . قسمت روتور. به عنوان مثال، در یک دستگاه اینرسی که با نیروی ثابت می چرخد، گشتاور ثابت می ماند، اما میزان کار بسته به مسافتی که نیرو طی می کند تغییر می کند.

استاندارد روی گیربکس

در اکتبر 1943 برای اولین بار اولین استاندارد برای گیربکس های صنعتی توسط انجمن سازندگان چرخ دنده آمریکا (AGMA) به صورت آزمایشی ارائه شد که مورد قبول واقع شد.

در نهایت، استاندارد AGMA 421.01 نامیده می شود.

این استاندارد حاوی فرمول هایی است که می تواند قدرت را بر اساس اسب بخار و تنش مجاز محاسبه کند. علاوه بر این، این استاندارد حاوی جدولی از ضرایب استفاده شده است. همچنین این استاندارد AGMA 421.01 دارای مقرراتی است که امکان در نظر گرفتن دمای گیربکس را فراهم می کند.

در واقع استانداردهای قبلی حاوی خطاهای مختلفی از جمله اشتباهات تایپی بودند که در سال 1957 توسط استاندارد AGMA 421.01 تصحیح شد.

سپس در سال 1959 با بازنگری در استاندارد AGMA 421.04 کارشناسان تصمیم به تجدید نظر در این استاندارد گرفتند. در همین راستا استاندارد جدید AGMA 421.05 با هدف بهبود صنعت، طراحی و تولید منتشر و صادر شد و در نهایت در 22 اکتبر 1963 کاستی های استاندارد قبلی نیز برطرف شد.

طبق استاندارد AGMA 421.05، یک گیربکس مارپیچ صنعتی که با سرعت بالا در نظر گرفته می شود دارای شرایط زیر است:

در گیربکس تک فاز سرعت پله خطی باید برابر یا بیشتر از 35 متر بر ثانیه باشد. همچنین سرعت چرخش آن نباید بیشتر از 4500 دور در دقیقه باشد.

در گیربکس چند مرحله ای به این صورت است که حداقل در یک مرحله سرعت خطی مرحله برابر یا بیشتر از 35 متر بر ثانیه باشد و سرعت خطی استیج در سایر مراحل نباید کمتر از 5 باشد. متر در ثانیه

استانداردی که برای گیربکس ها در نظر می گیرند معمولاً گیربکس های صنعتی حلزونی است، اما گاهی اوقات دیده می شود که گیربکس های ساده پر سرعت در صنایع مختلف مانند صنعت نفت مورد استفاده قرار می گیرند.